Στις γυμνές κορφές των λόγων

Ένα όνομα σπασμένο σε ψηφίδες

Μία εικόνα που φαντάστηκες, δεν είδες

Ένας ήχος που θυμίζει κομπολόι

Περιστρέφουν τη ζωή μου σαν ρολόι



Ένα άγγιγμα που δίνει φως στο σκότος

Μια ανάσα που διαχέεται σαν κρότος

Ένα φίλημα σαν όνειρο που είδα

Διαταράσσουν του μυαλού μου την πυξίδα



Κι ύστερα γίνονται τα σύννεφα ιδέα

που στάζουν μέσα μου, γλυκόπιοτη παρέα

ύστερα η λάμψη κάποιας φλόγας με φωτίζει

κι όλο το σώμα με ενέργεια γεμίζει



Ύστερα τρέχουμε με καλπασμό αλόγων

σε άγρια δάση, στις γυμνές κορφές των λόγων

με παραλήρημα τούτης της γης η ζήση

έτσι κι ο έρωτας γωνιά της δεν θ’ αφήσει



Ένα υπόγειο και αντίκρυ ένα παλάτι

στη μια μεριά του δρόμου εσύ, εγώ στην άλλη άκρη

Ψυχή που επέζησες πίσω από κάθε πλάτη

Ταξίδι ας γίνεις στης καρδιάς το δάκρυ



Τότε θα είναι πια τα σύννεφα ιδέα

θα στάζουν μέσα μας γλυκόπιοτη παρέα

το αιώνιο φως ατόφια λόγια θα μας λεει

κι όλη την άρνηση απ’ το παρελθόν θα καιει







αφιερώνεται

Όψεις πένθους

Γέρικη πόλη που ανέδυες Φως

πίσω από τα κυκλάμινα

κι εκείνα έλιωναν στο βάρος της μέρας

και σκόνη μύριζε από καμένο



Τώρα το φως νυχτώνει νωρίς στις φλέβες μας

τώρα δεν υπάρχουν σκιές, ούτε υποσχέσεις

σφιχταγκαλιάστηκαν στον κόσμο του άκαου νέφους

μαθαίνοντάς μας πως να περπατάμε με το κεφάλι

σαν σκυμμένο



Φωτίζει σιωπή η λύπη απόψε

Παραμονές αγώνα

Παραμονή στην αφετηρία

Κι όλο μου δίνεις το χέρι σου πόλη

να κρατήσω την ανάσα μου και να φύγουμε

να φύγουμε απ’ του κόσμου τα όρια

καθώς εκεί καίγονται κάθε μέρα τα άνθη σου

Εκεί

στις όψεις του πένθους…

Διαφυγή

Εξακολουθώ


Ν’ ακολουθώ τις ώρες

Μ’ ευλάβεια

Μια ώρα

Δυο ώρες

Πιο κοντά η

Διαφυγή



Ως τότε βιώνω μύθους προγόνων

Ανά κλάσμα δευτερολέπτου

Άλλος

Άλλος

Άλλος

Όλοι

Πανομοιότυπες επαναλήψεις

Κρατώ το περιστέρι μου

Το αγκαλιάζω

Το φιλώ

Το χαϊδεύω

Και δεν με νοιάζει

Τίποτε άλλο

Άλλο

Άλλο

Άλλο

Όλα

Διαφυγή