Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2015
Τρίτη 23 Ιουνίου 2015
Thanks
I need to
thank you all so much for visiting my pages despite the infrequent updates.
I’m translating
another book by James Allen and I hope that it will be published in Greek
within the next few months.
I’m also
working on some translations of a famous poet’s collection and I hope that they
will also be ready soon.
As you
understand I need to stay as silent as I can.
Thank you
for your understanding.
Lots of
Love,
Mary
Τετάρτη 3 Ιουνίου 2015
Ήχοι και Στίχοι
Δελτίο τύπου
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Επόμενη Επιλογή το νέο βιβλίο
της Μαρίας Ανδρεαδέλλη “Ήχοι και Στίχοι”.
Μετά την ποιητική της συλλογή “Η Αιχμαλωσία του Ανέκφραστου”
[ελληνική έκδοση 2010 και δίγλωσση έκδοση 2012 (ελληνικά - αγγλικά) σε
μετάφραση Γιάννη Γκούμα] και την επιμέλεια και μετάφραση του φιλοσοφικού
βιβλίου αυτογνωσίας “Ως Άνθρωπος Σκεπτόμενος” του James Allen, εκδ.2014, στο νέο της βιβλίο “Ήχοι και Στίχοι” επιλέγει
και μας παρουσιάζει σαράντα δύο
στιχουργικές της συνθέσεις που κινούνται στα όρια της ποίησης.
Το νέο της βιβλίο “Ήχοι και Στίχοι” θεωρείται ιδανικό για
όσους αγαπούν και μελετούν την έμμετρη γραφή – ρυθμό, μέτρο, μουσικότητα - αλλά και πολύτιμο για συνθέτες-τραγουδοποιούς
που αναζητούν ποιοτικό στίχο.
Αναζητήστε το σε όλα τα βιβλιοπωλεία!
Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015
Βροχή κι αέρας
(Οδός Αγάπης)
Βροχή κι αέρας ήρθανε τη νύχτα που σε χάνω
στο τζάμι εκείνη δροσερή, τα δάχτυλα ακουμπώ
ενώνω τις σταγόνες της και γράφω εκεί πάνω
το όνομά σου, μια ευχή, κι ένα φιλί στερνό.
Ο αγέρας που τα διάβασε με σπρώχνει να τα σβήσω
πέφτω στην ύλη την υγρή αφήνω δαχτυλιές
τάχα να πρόλαβες να δεις όσα με σπρώχνουν πίσω
όσα να φύγω μου μηνούν, να μη γυρνώ στο χθες;
Βροχή κι αέρας μέσα μου θύελλα πια εγίνει
κι εσύ μακριά πού να κοιτάς τις ώρες που λυγώ;
κι αν μ’ έσφιγγε η αγάπη σου από καιρό μ’ αφήνει·
μάταιο πια ξοπίσω της να ψάχνω την οδό.
Μ.Α.
Κυριακή 22 Μαρτίου 2015
Ποιός;
I
Ποιος είσαι;
Εσύ με τα μενεξεδένια μάτια
και το περπάτημα της αλεπούς νύχτα
να πλησιάζεις και να λυπάσαι
μαζί μου
Εσύ από έναν άλλο κόσμο ερχόμενος
συμπορευόμενος τη μεγάλη αλήθεια
της πληγής μου
Ποιος είσαι;
Ποιος είσαι εσύ
που περνάς θάλασσες κι ουρανούς
για να σταθείς μια στάλα στον απέναντι τον δρόμο
κι απ’ το παράθυρο μου το ανοιχτό
δίχως κουρτίνα
να δεις τι χρώμα έχουν τα ντουλάπια μου
και οι τοίχοι και η τύχη μου
αδιάφορα να μου σφυρίζει
Ποιος είσαι;
Τυφλώθηκαν τα μάτια μου
κι άλλο δεν βλέπουν από έναν άγονο κλαυθμό
στην μετώπη του ανθρώπου
Τι ζητάς;
Τι στ’ αλήθεια ζητάς
σ’ αυτόν τον νέο κόσμο σου
από εμένα;
Μ.Α.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)