Conflict

Αυτή η άρνηση... ιδανικά τρώει τα χέρια...


Όχι! Δεν είμαι εγώ αυτή!
Εγώ, με τον γνήσιο εγωισμό γεννήθηκα άνοιξη για να φυτευτώ ώριμη πλέον το επόμενο φθινόπωρο.
Εσύ, μιλάς συνέχεια για κάποιο καλοκαίρι που λίγους χειμώνες αργότερα μαράθηκε στιγμιαία για να ζήσει αιώνια.
Δεν το δέχομαι!
Εγώ θα ζήσω όσο μου αρέσει!
Μη με καταδικάζεις εμένα στη φθορά μιας αιωνιότητας.
Κουράζομαι. Βαριέμαι. Λιποθυμώ. Πεθαίνω.
Το έχω το δικαίωμα!
Μην μου στερείς την αμαρτία της ατέλειας.
Την θέλω όλη δική μου!
Και άσε με επιτέλους να γράφω ό,τι θέλω!
Και όπως το θέλω!

...να μιλάω και να διαπληκτίζομαι μόνη μου…ως συνήθως…