Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

Η φωνή σου


Σκίρτημα η φωνή σου


Στους διαύλους του νου ταξίδεμα

Στην ισορροπία του σύμπαντος ίλιγγος από νότες

Χρώμα του ήχου που δεν ονειρευόμουνα να δω



Με γεμίζει

σαν βαμβάκι το κενό μαξιλάρι

Με διαπερνά

σαν κλωστή που συνενώνει σκισμένο ύφασμα

Με ξαφνιάζει

σαν αστραφτερό διαμάντι σε μεταποιημένο κόσμημα



Η φωνή σου δεν είναι κάτι άλλο από εσένα

Από την ουσία των πραγμάτων

Με περιβάλλει όπως η σκέψη σου

αγκάλιασμα

στο μοναχικό μου βράδυ



Ξενύχτησα απόψε με την πνοή

να θυμάται την απουσία σου

ενώ ήσουν εδώ

Φωνή δίχως σώμα

Σκέψη στο όριο της φαντασίας

Πραγμάτωση καθολική

Η φωνή σου

που τις χορδές πάλλει της καρδιάς μου

ήταν εδώ να μου μιλά….



Η φωνή σου Ήλιος

ο ουρανός, και η γη και η σελήνη

Το αγαπημένο μου σύμπαν

Η φωνή σου

ο ρυθμός που παίρνει η ζωή μου

στο άκουσμα της

Η φωνή σου

ο ήχος της ψυχής που αγαπώ…