Ό,τι αγαπώ με χρώμα το στολίζω
κι αν δεν μου δόθηκε ό,τι αγάπησα ακόμα
κι αν μέσα από τη γη βαθιά με ντύνει χώμα
εγώ θα ζω κι όσο θα ζω ελπίζω
την άσπιλη την ώρα πως θα ζήσω
προτού γη και αέρα τα αφήσω
μέσα της η θάλασσα - σειρήνα - με καλεί να κατοικήσω
σαν ψάρι, σαν αφρός ή σαν γοργόνα
κάπου στα μέσα στης συνθήκης τον αιώνα
όταν μια άνοιξη διπλή θα αντικρίσω
θα είναι εκείνη που θα με θελήσει πίσω.
